Fløytelåt

Selja står saftgrøn og sevjemjuk,

kvistfri og ferdig til fløytebruk

for hage smågutehender.

Tonen kjem smygande, mjuk og var,

aukar i kraft og fær døyvde svar

langt borte frå andre grender.

Solgylt og djup med ein eim av vår,

slørd som i lengt og vemodig sår

han skiftande stig og bårar.

Gåta om livet ligg løynd der i 

jordbundne krefter som gjer seg fri,

løyst ut gjennom tusen vårar.

Småfuglar tagnar i skogen då,

undrande sit han og lyder på

og gløymer seg lange stunder.

Barnet som stabbar i garden lær,

undrar seg på kva vel dette er

for spelande, blankt vedunder.

Frostvar på tun står ein gammal mann,

minnest den gongen då ogso han

sprang berrføtt i fjell og finne.

Tonane leikar i hugen hans,

augo står fjerne med dimslørd glans

mot barndommens bleike minne.

Jakob Sande

Ha en fin, fin kveld!